Retourtje Griekenland
‘Ik vraag het je nu voor de derde keer, Amalia: breng je koffers naar boven. En ruim ze uit. Laat de smartphone maar beneden.’ De oudste dochter geeft geen sjoege en staart gedachteloos naar het telefoonscherm. ‘Hoor je me? Ruim die rommel op! We zijn nu al drie uur hier, en je hebt nog niets gedaan.’ ‘Hè, mam, zeur niet zo. Dat kunnen de lakeien toch doen? Ik heb ook recht op vakantie hoor. Ik ben doodmoe.’ ‘Hoe vaak moet ik je nog zeggen dat de bedienden morgenmiddag pas hier zijn. En noem ze geen lakeien. We leven niet in..