Erfgoed

Breaking news. Het worstenbroodje stond deze donderdag volop in de schijnwerpers. We hebben alhier blijkbaar een Kenniscentrum Immaterieel Erfgoed Nederland. Hun directeur maakte hoogstpersoonlijk bekend dat het worstenbroodje per direct is toegevoegd aan de Nationale Inventaris Immaterieel Cultureel Erfgoed. Alle reden voor een erfgoed-feestje, en wel tijdens de jaarlijkse uitreiking van het lekkerste Brabantse Worstenbroodje.

Blijkbaar is het geen enkel bezwaar om een Nederlandse onderscheiding toe te kennen aan een product dat zich bij voorkeur presenteert als zijnde een lekkernij dat slechts in één van de twaalf provincies gemaakt kan worden… Discriminatie van alles dat zich boven de grote rivieren bevindt. En vooruit: ook van dat stukje Limboland, daar in het verre irrelevante zuiden.

Het worstenbroodje als erfgoed

Ik snap een paar dingen niet. Allereerst: wat is er immaterieel aan een worstenbroodje. Je kunt veel van zo’n ding zeggen – en dat ga ik in deze column ook doen – maar toch niet dat het immaterieel is? Volgens mij kun je zo’n ding beethouden. Of weggooien. Of weggeven. Of doorspoelen. Maar het is toch allesbehalve ‘niet-tastbaar’ of ‘geestelijk’? Want dat is de omschrijving die Van Dale aan immaterieel hangt.

Je kunt je natuurlijk afvragen of je zo’n ding moet willen aanraken? Maar – puur fysiek-wetenschappelijk gezien – kán het wel! Tenzij het broodje veel te heet is natuurlijk. Maar zo één ben ik tussen die half-lauwe exemplaren die tot nu toe mijn levenspad kruisten nog nooit tegengekomen. En je bent geestelijk misschien niet helemaal in orde als je je tanden of kunstgebit zet in zo’n kleffe, slappe cilinder van net niet lang genoeg gebakken broodmeel. Maar het product zelf als een uiting van verheven en dus geestelijk denken zien… dacht het niet!

Waarom gaat die Jos zo te keer over een onschuldig iets als een worstenbroodje, vraag je je misschien af? Daar zijn een paar goede redenen voor, zeker op deze donderdag!

Vleeshater

‘Hij zal wel zo’n verblinde, fanatieke vleeshater zijn!’, denk je misschien. Allesbehalve!! Met slechts twee uitroeptekens waar het er ook tien hadden mogen zijn.

Ik lust veel; bijna alles! En vlees zal daar altijd tussen staan. Varkens, kip, rund. Ik lust het allemaal en eet het als het aan mij ligt net zo lief iedere dag! Maar – en laten we nu even eerlijk zijn: het vlees in een worstenbroodje lijkt toch helemaal nergens op?

Noem mij één reden waarom het saucijzenbroodje deze uitverkiezing niet al jaren eerder kreeg. Ook half-warm, ook te vet, ook te vaak zonder kraak of smaak, ook met een deegomhulsel dat ‘het’ net niet is. En als het goed is, heb je zowel na het worstenbroodje als na het saucijzenbroodje een setje rennies nodig om de maag en andere ingewanden weer enigszins op orde te krijgen.

Nóg een reden voor mijn tirade richting het zich van geen kwaad bewust zijnde worstenbroodje? Waarom hij wel, en geen uitverkiezing voor: de zoute haring, de trekdrop, het paasei, de moorkop (en dan bedoel ik dus NIET de Bossche bol), de stamppot, de oliebol of desnoods het Haagsche Hopje? (Ja, Haagse mag wel: omdat Den Haag nu eenmaal gelijk staat aan Nederland. En andersom. Logisch.)

Ik zou het niet weten. Pure discriminatie. Deze hele affaire hangt aan elkaar van de discriminatie.

Boos! Echt boos!

Want er is nog een derde en laatste reden. Wat heb ik me donderdag boos gemaakt. Op een stel krankzinnige en eigenlijk vooral zielige voetbalsupporters in Madrid. Op PSV-supporters. Op Brabant. Op worstenbroodjes. En kom alsjeblieft niet weer met het kul-argument ‘dat dit geen voetbalsupporters zijn’. Ja PSV (en Feyenoord en Ajax en ADO en Utrecht en ga zo maar door): dit zijn OOK de supporters van jouw club! Ze geven honderden euro’s uit om in het buitenland een wedstrijdje van jouw clubje te zien. En zulke mensen heten supporters.

Het zijn vast niet de supporters waarop je trots bent. Of die je in je stadion wilt hebben. Maar ze ZIJN het wel. En ze zijn ook knettergek. Ook dat ja. Net als die Feyenoorders die in Rome tekeer gingen. Maar mensen vernederen… jouw eigen papiergeld verbranden voor de ogen van bedelaars. Dan ben je voor mij nog een stukje lager dan wie ook.

Goed dat PSV wel direct hun afkeuring uitsprak. Daar kunnen die andere genoemde clubs een voorbeeld aan nemen.

Leuk land?

Ik was heel erg boos op Brabant (want PSV), en ook op Nederland. Wat zijn we – in alle twaalf de provincies – een verschrikkelijk volk aan het worden. De reacties op de vluchtelingencrisis, de berichten op social media, de demonstraties van NVU en Pegida… Ik vraag me serieus af hoe lang Nederland nog een leuk land is om in te leven. Ook al staan we nog duizend jaar op de vijfde plek op de wereldranglijst van gelukkige inwoners.

Naschrift:
Tuurlijk niet! Ik was helemaal niet echt boos op het worstenbroodje. Hoe kun je nu boos worden op iets immaterieels? Geestelijk mankeer ik niks hoor!
En Brabant kan best leuk zijn. Limboland ook. En de rest. Maar niet altijd.