Ik lees regelmatig het dagboek van Tweede Kamerlid Klaas de Vries (PvdA). Niet omdat ik De Vries als plaatsgenoot regelmatig, in spijkerbroek gekleed, bij AH de bloemkool in zijn karretje zie leggen. Maar wel omdat ik in hem een echte sociale, linkse, uitstekende en realistische politicus zie. Zo las ik vanmorgen onderstaande passage, waarin hij vertelt over een overleg met minister Verdonk kort nadat hij terugkeerde van een Microsoft-congres in Portugal:
… Overigens valt je tijdens zo’n conferentie wel op dat Microsoft in alle betekenissen van het woord binnen dertig jaar een wereldmacht is geworden. Auto’s bij de vliegtuigtrap, ministers die over elkaar heen struikelen, de voorzitter van de Europese Commissie, en uiteindelijk de rijkste man op aarde in hoogst eigen persoon, die vragen komt beantwoorden. Dat was woensdag en dat heb ik gemist, want toen zat ik in een overleg met Minister Verdonk over asielbeleid.
Veel nieuws leverde dat laatste niet op, behalve dat de Minister de zorgvuldig gedocumenteerde klachten van meer dan honderd gemeenten over de uitvoering van het asielbeleid wegwuift. Tijdens het overleg weet zij zelfs te melden, dat zij burgemeesters heeft ontmoet die het stuk zouden hebben getekend, maar die het helemaal niet kennen. Wat een sukkels, zou je denken, als ze dat wel aan Verdonk zeggen, maar dat niet in hun eigen college van BenW aan de orde durven stellen.
Maar er zijn volgens de minister ook “burgemeesters met een rechte rug.” Die zeggen -nog steeds spreekt de minister- tegen uitgeprocedeerde asielzoekers, die door het op normen en waarden gebaseerde kabinet met kindjes en al op straat zijn gezet, dat ze van de gemeente niet te eten krijgen en ook geen onderdak. ‘Moeten de gemeenten deze mensen volgens de minister dan laten verhongeren of doodvriezen’, vraag ik voor de zoveelste maal? Dat wordt door de bewindsvrouw niet weersproken. Ze moeten gewoon weg. Van Fessem van het CDA hoort het aan en de pers gaapt, dit is geen nieuws meer. U vindt hierover geen letter in de media. In ons land, dat graag prat gaat op zijn joodse, christelijke en humanistische tradities, valt deze vorm van mensenliefde na een paar jaar Balkenende niet meer op. Nog even, gemeenten, houdt alsjeblieft vol. …
Ik betrap me erop dat ik wezenloos naar zijn tekst zit te kijken. Dit verhaal gaat over de populairste minister van JP´s sterrenploeg. Een onwaarschijnlijk onmenselijk beleid. Een groot deel (meerderheid?) van de Nederlanders vindt het nog normaal ook.
Wat een pokkeland, zo af en toe…